ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ شیوه رﻓﺘﺎر اﻓﺮاد در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺠﺎزی: ﺷﻜﻞ ﮔﭗ گیری رواﺑﻂ صمیمانه در اتاقهای اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ زﻧﻲ

در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ ﺷﻴﻮة رﻓﺘﺎر اﻓﺮاد در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺠﺎزی اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ، اﻳﻦ ﺳﺆال ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎزی اﺗﺎﻗﻬﺎی ﮔﭗ  زﻧﻲ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﺘﻦ در اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﻀﺎﻳﻲ ﮔﻤﻨﺎم ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮی ﺑﺮ روی ﺷﻴﻮه ﺧﻮد ﻣﺸﺎرﻛﺖ اﻇﻬﺎری   ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن دارد؟ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ آﻳﺎ اﻳﻦ ﻧﻮع ارﺗﺒﺎط ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺧﻮد ﺗﻌﺎﻣﻞ اﻓﺸﺎﻳﻲ و ﺑﺮوز رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ   ﮔﺮان ﺑﺸﻮد؟  ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺆال ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻈﺮﻳﺔ ﭘﺮدازش اﻃﻼﻋﺎت اﺟﺘﻤﺎ ﻋﻲ"واﻟﺘﺮ ﺟﻮزف " ﻳﻚ ﻣﺪل ﻧﻈﺮی اراﺋﻪ ﺷﺪ و از آن ﻣﺪل ﭼﻬﺎر ﻓﺮﺿﻴﻪ اﺳﺘﺨﺮاج ﮔﺮدﻳﺪ . ﺑﺮای آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﻴﺎت از روش ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ آن ﺷﺪ ﻻﻳﻦ اﺳﺘﻔﺎده  .داده ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻠﻴﻞ   ﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ ﻋﺪم دﻫﺪ ﻛﻪ  ﮔﭗ ﺣﻀﻮر ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻛﺎرﺑﺮان در اﺗﺎﻗﻬﺎی  ﺗ زﻧﻲ ﻣﺘﻦ ﺑﻨﻴﺎن در اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻧﻪ  ﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺒﺎدل ﭘﻴﺎﻣﻬﺎی اﺣﺴﺎﺳﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻴﻦ ﺗﻌﺎﻣﻞ  ﮔﺮان ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻛﺎرﺑﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﺑﻘﺔ ﺣﻀﻮر ﺑﻴﺸﺘﺮی در اﻳﻦ اﺗﺎﻗﻬﺎ دارﻧﺪ ﺑﺎ ﻛﺴﺐ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ در ﺗﺒﺎدل ﭘﻴﺎم در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺘﻦ ﻳﺎد ﻣﻲ  ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻏﻴﺮ ﻫﺎی  رو ﻛﻼﻣﻲ و ﻛﻼﻣﻲ در ارﺗﺒﺎﻃﺎت  در اﻣﻜﺎﻧﺎ رو را ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از  ت ﻣﻮﺟﻮد در اﺗﺎﻗﻬﺎی ﮔﭗ ﺑﻪ زﻧﻲ ﻣﺘﻦ ﺑﻨﻴﺎن   رﻣﺰ ﺻﻮرت ﻣﺘﻦ درآورده و ﺑﺎ  رﻣﺰ ﮔﺬاری و   ﮔﺸﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﺒﺎدل وﻳﮋﮔﻴﻬﺎی ﺷﺨﺼﻴﺘﻲ و اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮد ﺑﭙﺮدازﻧﺪ .در ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﺎرﺑﺮان   ﻫﻤﺎن   ﺣﺎل ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺗﺒﺎدل ﭘﻴﺎم در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺘﻦ را ﻣﻲ ﺑﻪ آﻣﻮزﻧﺪ،   ﮔﻤﻨﺎﻣﻲ واﺳﻄﺔ   در اﻳﻦ اﺗﺎﻗﻬﺎ ﺑﻪ ﺑﺎزی ﻧﻘﺶ و ﺧﻮد  اﻓﺸﺎﻳﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﺑﺎ ﺑﻴﺎن آﻧﭽﻪ ﻛﻪ در دﻧﻴﺎی واﻗﻌﻲ اﻣﻜﺎن ﺑﺎزﮔﻮ ﻛﺮدﻧﺶ را ﻧﺪارﻧﺪ، زﻣﻴﻨﺔ ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺠﺎزی را ﺑﺮای ﺷﻜﻞ  ﮔﻴﺮی رواﺑﻂ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ آﻣﺎده ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ.