مشارکت حرفه‌ای: تبیین تجارب پرستاران در مواجهه با فاصله بین آموزش نظری و بالین

مقدمه: رویارویی با معضل شکاف بین آموزش نظری و بالین موجب ایجاد تغییر و توسعه حرفه می‌شود. هدف از این مطالعه تبیین تجارب مدرسین و مدیران پرستاری از مواجهه با شکاف بین آموزش نظری و بالین می‌باشد. روش: این مطالعه کیفی با مشارکت 32 نفر از مدرسین و مدیران پرستاری دانشگاه جندی شاپور اهواز، تهران و اصفهان با انجام مصاحبه‌های فردی و گروهی به صورت نیمه ساختار صورت گرفت. پس از کسب رضایت‌نامه، داده‌ها جمع-آوری، ضبط، دستنویس و به روش تحلیل محتوای متعارف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت حمایت از صحت و استحکام داده‌ها، معیار مقبولیت، تأییدپذیری و انتقال‌پذیری لحاظ گردید. یافته‌ها: مضامین اصلی پژوهش شامل مهندسی آموزش، شایسته سالاری و مشارکت حرفه‌ای است. مطابق با تجارب و درک مشارکت‌کنندگان، عملکرد حرفه‌ای و فعالیت‌های آموزشی آنان منطبق با برنامه‌ریزی متمرکز می‌باشد. به منظور کاهش شکاف بین آموزش و بالین باید آنان در استاندارد کردن محتوای آموزش و کسب توانمندی علمی و اعتبار بالینی از طریق مشارکت کارآمد تلاش کنند. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه آگاهی و بصیرت لازم جهت رویارویی و حل معضل شکاف بین آموزش و بالین را در مدیران و مدرسان پرستاری فراهم می‌آورد. با توجه به نتایج حاصل از تجارب مشارکت‌کنندگان می‌توان به شناسایی عوامل تأثیرگذار بر این چالش پرداخته و با اصلاح و بهبود وضعیت موجود بستر مناسب جهت ارتقاء شایستگی و توانمندی دانشجویان و پرستاران را ایجاد نمایند. لذا پیشنهاد می‌شود ضمن حفظ استقلال مدرسان، بخش‌هایی از آموزش نظری و بالین به پرستاران کارآزموده بالینی واگذار شود تا زمینه تبادل دانش و تجربه فراهم گردد.