مشارکت به مثابه حفظ حیثیت در مقابل "دیگری" (مطالعه فرایند و ساختار مشارکت در تجربه آبرسانی دهستان زِلان)

موضوع پژهش، فهم و بررسی زمینه­های اجتماعی و موقعیتی مشارکت در یک تجربه­ی توسعه­ای، یعنی فرآیند آبرسانی شش کیلومتری مردمی روستای زِلان از توابع شهرستان جوانرود است که با روش کیفی و تکنیک­های مصاحبه­ی عمیق و مشاهده، اطلاعات گردآوری شده و با شیوه­ی گراندد تئوری (کدگذاری باز و محوری) تحلیل شده­است. اگر در روایت نوسازی، مشارکت اقدامی قابل برنامه­ریزی و متأثر از عوامل مشخصی چون سطح تحصیلات، درجه­ی شهرنشینی و رسانه­های جمعی (لرنر و راجرز) ملاحظه می­شود و تسهیل­گر اقدامات توسعه­ای است و در روایت پساتوسعه به مثابه جعلی سرمایه­دارانه مطرود و قابل نقد است، چرا که کنشگران سوژه­های منفعل گفتمان مشارکت تلقی می­شوند، یافته­های این پژوهش بیانگر آن است که ماهیتِ معنا و مفهومی مشارکت، اَشکال و میزان و شدّت آن و نیز نتایجی که از مشارکت حاصل می­شود تابع کنش­های اجتماعی و گفتگوی متقابل میان عوامل مرتبط با مشارکت است. افراد مختلف بسته به نیاز، منافع، جایگاه اجتماعی و رسمی و باورهای اخلاقی و دینی خود می­توانند بر ابعاد این پدیده تأثیر بگذارند. مشارکت جمعی جامعه­ی مورد مطالعه، علاوه بر حفظ و بقای زیستی و هویتی خویش، اقدامی جهت "اثبات خوداتکایی و حفظ آبرو و حیثیت" در مقابل روستاهای همجوار از یک طرف، و نوعی اعتراض در مقابلِ "عدم انجام به موقع یک اقدام فوری توسط مسئولان ادارات" از طرف دیگر، بوده است.