مستندسازی گزارش‌های پرستاری با استفاده از فناوری تشخیص گفتار ( مزایا، موانع و چالش‌ها و تسهیلگرها)

مقدمه: مستندسازی گزارش‌های پرستاری و ثبت داده‌ها یکی از اولین و مهم‌ترین وظایف پرستاران محسوب می‌شود. فناوری تشخیص گفتار به عنوان یکی از فناوری‌های مؤثر بر مستندسازی پرستاری معرفی شده که با آزادسازی زمان پرستاران برای نوشتن مستندات از تعامل پرستار و بیمار و نیز آموزش آن‌ها حمایت می‌کند. این مطالعه با هدف شناسایی مزایا، موانع و تسهیل‌کننده‌های استفاده از این فناوری در مستندسازی گزارش‌های پرستاری انجام شد.  روش: در این مطالعه به روش مروری، مطالعات مختلف استفاده از فناوری تشخیص گفتار در حوزه پرستاری در سال‌های 1990 تا سال 2017 در پایگاه‌های اطلاعاتیPubMed, Science Direct, Google Scholar, Magiran, SID  بررسی و نهایتاً 10 مطالعه در مرور متون وارد شد. معیار ورود مقالات زبان فارسی یا انگلیسی، پیاده‌سازی سیستم تشخیص گفتار در حوزه پرستاری و گزارش دادن، یکی از ابعاد مورد‌نظر این مطالعه بود. نتایج: در بررسی مطالعات مختلف بهبود گردش کار با بیشترین فراوانی از اهمیت بیشتری در بین مزایا برخودار بود. پس از بررسی موانع کاهش دقت نرم‌افزارهای تشخیص گفتار به عنوان اولین مانع و در اولویت بعدی تأثیر نویزهای محیطی قرار داشت. آموزش کافی و استفاده از ابزارهای مناسب نیز مهم‌ترین تسهیلگرهای استفاده از این فناوری می‌باشند. نتیجه‌گیری: مدیران بیمارستان‌ها، مدیران پرستاری و مسئولین فناوری اطلاعات بیمارستان‌ها با کمک نتایج این مطالعه می‌توانند رفتار آگاهانه‌تری در انتخاب و پیاده‌سازی سیستم تشخیص گفتار برای مستندسازی گزارش‌های پرستاری داشته باشند. در نتیجه از کاهش بهره‌وری به دلیل عدم دقت در تشخیص صدا، عدم بهبود کیفیت مستندسازی گزارش‌های پرستاری، افزایش حجم کاری پرستاران و درگیری آن‌ها در فعالیت‌های غیرمستقیم مراقبتی جلوگیری نمایند.