مروری بر پاسخ فاکتورهای آنژیوژنیک و آنژیوستاتیک به ورزش

اهداف: فرآیندهای آنژیوژنزیس و آنژیوستازیس به ترتیب به‌معنی شکل­گیری و جلوگیری از تشکیل یک مویرگ جدید از مویرگ قبلی است. آنژیوژنز ناشی از ورزش توسط تعادل بین فاکتورهای آنژیوژنیک و آنژیوستاتیک کنترل می­شود. آنژیوژنز ناشی از تمرینات ورزشی از طریق افزایش دانسیته مویرگی در تارهای عضلانی موجب بهبود انتقال اکسیژن و مواد غذایی به عضله می­شود. هدف مطالعه مروری حاضر، بررسی پاسخ هر یک از این فاکتورهای آنژیوژنیک و آنژیوستاتیک به ورزش بود. نتیجه‌گیری: فاکتور رشدی اندوتلیال عروقی، فاکتور رشدی تغییرشکل‌دهنده بتا، آنژیوپویتین و متالوپروتئینازهای ماتریکس مهم­ترین فاکتورهای آنژیوژنیک هستند که یک پاسخ تنظیم افزایشی را متعاقب ورزش از خود نشان می­دهند. برعکس آنژیوستاتین، اندوستاتین، ترومبوسپوندین ـ 1 و بازدارنده بافتی متالوپروتئیناز به‌عنوان مهم­ترین فاکتورهای آنژیوستاتیک عمل می­کنند. علی‌رغم مشخص‌شدن کارکردهای فاکتورهای بازدارنده در حالت­های کشت سلولی، هنوز مطالعات بیشتری برای رسیدن به جمع‌بندی قطعی در مورد پاسخ فاکتورهای بازدارنده طی ورزش در دو شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک لازم است.