مروری بر پاتوفیزیولوژی و تشخیص سندرم روده تحریک‌پذیر

زمینه و هدف: سندرم روده تحریک‌پذیر به‌عنوان یکی از شایع‌ترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش با شیوع 20-10% در جمعیت جهان مطرح است. این سندرم معمولاً به‌صورت درد یا ناراحتی در شکم همراه با تغییر اجابت مزاج توسط بیماران بیان می‌شود، و تشخیص آن براساس شرح حال بیماران بوده و تست تشخیصی اختصاصی برای آن وجود ندارد، اما باید توجه نمود تشخیص قطعی IBS بعد از رد سایر بیماری‌های ارگانیک صورت می‌گیرد. شایع‌ترین تظاهرات بالینی بیماری؛ درد یا  ناراحتی شکم، یبوست یا اسهال، یا یبوست و اسهال متناوب و نفخ شکم است. مکانیسم‌های مختلفی برای پاتوژنز این بیماری بیان شده است، که شامل اختلال در سیستم حرکتی، افزایش حساسیت احشایی، التهاب خفیف و استرس می‌باشد. فاکتورهای ژنتیکی نیز می‌توانند در بروز التهاب یا پاسخ‌های ایمنی منطقه‌ای و در نتیجه استعداد به IBS دخیل باشند، اما به‌نظر می‌رسد برای بروز علائم IBS، فاکتورهای متعددی باید دخالت کنند. اگرچه اغلب بیماران جهت دریافت کمک‌های پزشکی مراجعه نمی‌کنند، اما این بیماری هزینه قابل‌ملاحظه‌ای را بر دوش بیمار و سیستم بهداشت و درمان تحمیل کرده و به شکل قابل‌توجهی کیفیت زندگی فرد را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. دانستن پاتوفیزیولوژی دقیق بیماری و معیارهای تشخیصی آن، در شناسایی بهتر بیماران و اتخاد مسیر درمانی مناسب‌تر لازم است.