مدل‌ مفهومی و ارزیابی سامانه پایش ازراه دور روان‌درمانی مبتنی بر خود گزارش‌دهی برای بیماران مبتلا به افسردگی

مقدمه: ناهنجاری‌های روحی و روانی آمار شیوع قابل توجهی در جهان و به خصوص در کشورهای در حال توسعه، مانند ایران، داشته و نیازمند به‌کارگیری و توسعه تهمیدات مختلف تشخیص، درمان، پایش و مراقبت می‌باشند. با توجه به ماهیت پایش ناهنجاری‌های روانی و به ویژه روش آزمون‌های خودگزارش‌دهی، می‌توان از قابلیت‌های دوراپزشکی برای پایش از راه دور مبتلایان به این‌گونه ناهنجاری‌ها استفاده نمود. هدف این مطالعه طراحی و مدل‌سازی سامانه پایش از راه‌دور روان درمانی مبتنی بر خودگزارش‌دهی برای ناهنجاری افسردگی می‌باشد. روش: در این مطالعه، ابتدا از طریق مرور متون و مشاهده سامانه‌‌های مشابه، مصاحبه با متخصصان روان پزشکی بیمارستان شهید بهشتی کرمان، پرستاران و بیماران این مرکز و ارائه و تحلیل پرسشنامه، نیازمندی‌های چنین سامانه‌ای احصاء شد و در قالب نمودارهایی نظیر کلاس و مورد کاربرد در UML2.0 ارائه شد. برای ارزیابی مدل از دو راهبرد ارزیای مبتنی بر سناریو و شبیه‌سازی استفاده شد. نتایج: با بررسی 33 مطالعه مشابه و 45 وب سایت مربوط به سامانه‌های مشابه، 7 زیرسامانه حساب کاربری، آموزش، مشاوره، درمان، پایش، امور مالی و ارتباطات با تعاریف کامل آیتم‌های نیازمندی مربوطه تعریف و فهرست شدند و اقسام ارتباطات توسط نمودارهای UML ارائه گردید. همچنین در گام اول ارزیابی از بین 20 سناریو، سناریوی نهایی توسط متخصصان تصویب شد. شاخص‌های شبیه‌سازی نشان دهنده بهره‌وری بالای سامانه است. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از ارزیابی سامانه پیشنهادی نشان می‌دهد که سامانه پیشنهادی از نظر معیارهای کیفی عملکرد قابل قبولی از خود نشان داده و تمام نیازمندی‌های کارکردی مورد انتظار را پوشش داده است.