مدلسازی و شبیه‌سازی سازوکار فتوبلیچینگ PpIX به منظور تعیین غلظت دارو درون بافت هدف در فتوداینامیک‌تراپی

امروزه ایده درمان فوتوداینامیک (PDT)، یکی از پایه‌های اساسی روش‌های نوین درمان سرطان به‌شمار می‌آید. موضوع حائز اهمیت در کاربرد این روش درمانی، دوزیمتری بهینه است. در حالت بهینه، بهتر است دوزیمتری PDTبر اساس تخمین دوز تجمع یافته اکسیژن یگانه درون بافت و مقایسه آن با مقدار آستانه باشد تا از نتیجه درمان اطمینان حاصل شود. مدلسازی فرایند درمان مناسب‌ترین روش برای تخمین دوز تجمع یافته اکسیژن یگانه درون بافت است. بنابراین لازم است اطلاعات کافی در مورد غلظت دارو درون بافت هدف، میزان نور جذب شده به‌وسیله دارو، میزان اکسیژن درون بافت هدف و برهمکنش بین آنها (منجر به تولید اکسیژن یگانه) به‌دست آید. با توجه به اهمیت تعیین مقدار دارو درون بافت هدف و توجه به این امر که به دلیل فتوبلیچینگ، کاهش قابل ملاحظه‌ای در غلظت دارو ضمن درمان رخ می‌دهد، در این تحقیق به مدلسازی و شبیه‌سازی اثر فتوبلیچینگ پرداخته شده است. شبیه‌سازی در فضای MATLABانجام شده است. مقایسه نتایج شبیه‌سازی با نتایج تجربی نشان می‌دهد که در حالت اعمال توزیع‌پذیری غیریکنواخت دارو، شبیه‌سازی در فاز اولیه افت سریع غلظت دارو، به‌خوبی از نتایج تجربی پیروی می‌کند.