مدلسازی و سیاست‌گذاری نظام نوآوری فنی-بخشی در صنعت پتروشیمی با رویکرد پویایی‌شناسی سیستم‌ها

سیاست‌گذاری علم و فناوری، به سیاست‌هایی اتلاق می‌گردد که رسیدن فناوری به بازار، رسیدن ایده به ثروت و بهره‌برداری از فناوری را تسهیل می‌نمایند. اجرای سیاست‌‌های توسعه علم و فناوری در هر کشور از طریق تقویت شرکت‌‌های دانش‌‌بنیان و مؤسسات پژوهشی، نقش مؤثری در افزایش کارآفرینی و رشد تولید ناخالص داخلی خواهد داشت. پژوهش حاضر، بر رویکردهای نظام نوآوری صنعت پتروشیمی به‌عنوان یکی از ارکان مهم سیاست‌گذاری علم و فناوری، متمرکز است. پویایی‌شناسی سیستم‌ها برای مدل‌سازی نظام نوآوری فنی-بخشی در صنعت پتروشیمی استفاده شده است تا بتوان با نمودارهای علی این رویکرد پویایی‌شناسی سیستم، حرکت موتورهای پیشران پتروشیمی را براساس موتورهای فناوری‌های پتروشیمی تحلیل کرد و همچنین مدلی برای سیاست‌گذاری علم و فناوری ارائه نمود. نتایج بدست‌آمده از اعتبارسنجی مدل ارائه شده، نشان‌دهنده عملکرد قابل قبول کلیه کارکردهای نظام نوآوری (بیش از 85%) می‌باشد. با توجه به نتایج، 4 سناریو برای اعطای پاداش توسط صنعت به هریک از فناوری‌ها پیشنهاد و تحلیل شده‌اند. تحلیل سناریوها برای اعطای پاداش توسط صنعت به واحدهای فناورانه، نشان داد که صنعت باید پاداش‌های خود را به صورت موزون و براساس عملکرد هر فناوری به آنها اختصاص دهد تا در نتیجه آن سود صنعت افزایش یابد.