مدل‌سازی میرایی رایلی و توابع شکل شعاعی مختلف در ساختارهای متخلخل با استفاده از روش بدون شبکه تحت بارهای دینامیکی

کاربرد زیاد مواد متخلخل در بسیاری از شاخه‌های مهندسی سبب شده است که پژوهشگران مطالعاتی در زمینه‌ی تحلیل استاتیکی و دینامیکی در سازه‌ها و محیط‌های متخلخل انجام دهند. تحلیل سازه‌های مذکور به سبب پیچیدگی معادله‌های دیفرانسیل حاکم بر آن‌ها به روش‌های عددی امکان‌پذیر است. یکی از روش‌های عددی نوین که در دهه‌ی اخیر به آن توجه شده است، روش بدون شبکه است. نوع تابع شکل انتخابی از ویژگی‌های تأثیرگذار در نتایج در روش بدون شبکه است. از این رو، انواع توابع شکل بر روی ستونی از ساختارهای متخلخل بررسی و تابع شکل مناسب برای تحلیل انتخاب شده است. درنظر گرفتن اثر میرایی در مدل‌سازی تحلیل‌های دینامیکی، امری اجتناب‌ناپذیر است. از این رو به مدل‌سازی تأثیر میرایی در قسمت جامد در رفتار جابه‌جایی و تنش ایجاد شده در سازه‌های متخلخل اشاره شده است. مطابق نتایج به‌دست آمده، در نسبت میرایی‌های متداول برای قسمت جامد مواد متخلخل، با افزایش نسبت میرایی ذکر شده، دامنه‌ی ارتعاش جابه‌جایی و تنش کاهش می‌یابد و مشخص می‌شود که زمان تناوب ارتعاش رفتار دینامیکی مواد متخلخل، مستقل از نسبت میرایی قسمت جامد است.