مدل‌سازی روابط دولت و پیمانکار در شرایط کمبود اعتبارات عمرانی با استفاده از نظریة بازی‌ها (مطالعه موردی: پروژه‌های انرژی)‬‬‬‬‬‬‬‬

در این مطالعه، با استفاده از روش نظریة ‏بازی‌ها، در قالب بازی‏های همکارانه، به تحلیل اثر کمبود اعتبارات عمرانی بر پروژه‏های انرژی پرداخته شده است. برای مطالعة موردی، پروژه‏های عمرانی استانیِ بخش انرژی در سال‏های 1389 و 1390 انتخاب شد. در بخش نظری، به طراحی مدل پرداخته شد. سپس، کمبود اعتبارات عمرانی، به منزلة عاملی مؤثر بر نحوة اجرای پروژه‏های انرژی، در مدل وارد شد. در بخش تجربی، بر اساس روابط و تعادل‏های به‌دست‌آمده از مطالعة موردی و همچنین با استفاده از مدل راه حل چانه‏زنی نش به پیامدهای یک بازی همکارانه پرداخته شد. بر اساس نتایج این مطالعه، دو بازیکن (دولت و بخش خصوصی (پیمانکار)) ائتلاف همکارانه را انتخاب کردند، زیرا با انتخاب آن سود بیشتری، نسبت به حالت ائتلاف مستقل، به‌دست می‏آورند و در این حالت قدرت چانه‏زنی دولت بیشتر است. با اینکه نرخ تنزیل کمتری دارد، پیمانکار بیم دارد که دولت پروژه‏ها را با پیمانکار‏های خود به انجام برساند؛ به همین دلیل، پیمانکار قدرت چانه‏زنی کمتری خواهد داشت و سهم دولت از پیمانکار در ائتلاف همکارانه بیشتر خواهد بود.