فناوری هپتیک و تأثیر آن بر آموزش دروس نقشه‌کشی صنعتی

در سالیان اخیر، آموزش مهندسی مکانیک به‌شیوه‌های متنوعی تحت تأثیر سیر تکامل فناوری قرار گرفته است. از جمله شیوه‌های نوین آموزش، استفاده از فناوری واقعیت مجازی با بازخورد نیرویی است که اصطلاحاً آن را فناوری هپتیک می‌نامند. در این فناوری به کاربر این امکان داده می‌شود که علاوه بر مشاهدة یک محیط شبیه‌سازی رایانه‌ای، اشیای موجود در آن را لمس کند و یا با آنها در تعامل باشد. در این فناوری، کاربر می‌تواند ارتجاعی‌بودن یک بادکنک مجازی، سختی و نرمی و یا دما و وزن اجسام مجازی را احساس کند. هنگامی‌که حس لامسه با دیگر حواس، خصوصاً بینایی، ترکیب می‌شود، اطلاعات مربوط به جسم با جزئیات بیشتری به کاربر انتقال می‌یابد. به همین دلیل این فناوری در زمینه‌های یادگیری می‌تواند نقش کلیدی و حساسی ایفا کند؛ زیرا استفاده از آن علاوه بر کاهش هزینه‌های بالای آموزش در دنیای واقعی، این امکان را فراهم می‌کند که مطالب آموزشی با کیفیت و جذابیت بیشتری به دانشجویان منتقل شود. یکی از کاربردهایی که این فناوری می‌تواند در آینده داشته باشد، استفاده از آن در آموزش دروس نقشه‌کشی صنعتی است که اکثر دانشجویان در آن با مباحث مربوط به تجسم فضای سه‌بعدی با مشکل روبرو هستند. در این مقاله مزایای استفاده از این فناوری در مقایسه با روش‌های امروزی بررسی می‌شود.