فقیهان در مسند سیاست مقایسۀ نگرش حقوقی با نگرش سیاسی در حکومت اسلامی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، فقیهان به‌صورت وسیعی وارد عرصة سیاست شدند و ازآنجا که فقه همان حقوق اسلامی است، می‌توان نتیجه گرفت که سیاست کشور تا اندازه‌ای تحت مدیریت حقوق‌دانان قرار گرفت. به اقتضای ساختار علم حقوق و نوع نگرش حقوق‌دانان به واقعیت، این گروه، ساختار شخصیتی ویژه‌ای دارند که با سایر سیاستمداران متفاوت است. این مقاله با استفاده از روش تحلیل نمونة آرمانی به بررسی ساختار شخصیتی حقوقدانان و ویژگی‌های آنان در جهان‌بینی، روش‌ها و منابع می‌پردازد. براساس بررسی انجام‌گرفته، این ساختار شخصیتی تأثیراتی را در منش و روش فقیهانی که در مسند سیاست قرار می‌گیرند به‌جا می‌گذارد. در پایان نتیجه‌گیری می‌شود که هنگامی‌که فقیهان وارد سیاست شوند به نسبت، جزمی‌تر و قاطع‌ترند؛ در مرحلة اجرای احکام، کمتر سازش‌پذیرند ولی در مرحلة صیانت از ساختار کلی نظام محافظه‌کارترند؛ نیز تکلیف‌مدارتر، پیش‌بینی‌پذیرتر، فن‌مدارتر و متن‌گراترند.