فراوانی ژن‌های انتروتوکسین A و B در استافیلوکوکوس اورئوس‌های جدا شده از شیرینی و بینی کارکنان تولیدکنندهی آنها در شهرستان خرم آباد، سال 1391

سابقه و هدف: انتروتوکسین‌های A و B استافیلوکوکوس اورئوس، عوامل اصلی مسمومیت غذایی در جهان می‌باشند. تقریباً 20 تا 55 درصد از بالغین سالم، در بخش قدامی بینی خود، با استافیلوکوکوس اورئوس، کلونیزه می‌باشند. انتقال استافیلوکوکوس اورئوس‌های تولیدکننده‌ی انتروتوکسین به شیرینی‌جات، از طریق محصولات لبنی آلوده و یا بینی کارکنان تولیدکننده، می‌تواند خطر مسمومیت غذایی را افزایش دهد. بر همین اساس، هدف از تحقیق حاضر، تعیین فراوانی ژن‌های انتروتوکسین‌های A و B (sea و seb) در بین سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از شیرینی و بینی کارکنان تولیدکننده‌ی آنها در شهرستان خرم آباد، در سال 1391 بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی- توصیفی، در مجموع 300 نمونه‌ی شیرینی به همراه 91 نمونه سواب بینی از کارکنان تولیدکننده، به طور تصادفی جمع‌آوری گردید. نمونه‌ها بر اساس دستورالعمل‌های مؤسسه‌ی استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران و آزمون‌های میکروب شناسی، از نظر حضور استافیلوکوکوس اورئوس، ارزیابی گردیدند. توزیع ژن‌های sea و seb در بین ایزوله‌های مورد آزمایش، به روش PCR تعیین و به کمک آزمون Chi-square، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج کشت نشان داد که 3/11% از شیرینی‌های خامه‌ای (150n) و 6/2% از شیرینی‌های خشک (150n)، به استافیلوکوکوس اورئوس، آلوده بودند (05/0P<). به علاوه، 48/16% از افراد مورد آزمایش، حامل باکتری در بینی خود بودند. فراوانی ژن sea در بین سویه‌های جدا شده از شیرینی‌های خامه‌ای، شیرینی‌های خشک و بینی، به ترتیب 2/88%، 4% و 15% به دست آمد (05/0P<). این در حالی بود که ژن seb فقط در 2 سویه (8/11%) جدا شده از شیرینی‌های خامه‌ای ردیابی شد. نتیجه‌گیری: مصرفی شیرینی خامه‌ای در مقایسه با شیرینی خشک، احتمال آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس را 6/4 برابر افزایش می‌دهد (6/4O.R). پاستوریزه کردن و نگهداری مواد لبنی در یخچال، کنترل میکروبی مداوم شیرینی‌جات و غربالگری کارکنان تهیه‌کننده‌ی آنها، می‌تواند خطر مسمومیت استافیلوکوکی را کاهش دهد.