فراوانی پلی‏مورفیسم های ژنهای مرتبط با عملکرد جسمانی و استعدادیابی ژنتیک ورزشی در جمعیت ایرانی و ورزشکاران نخبه

سابقه و هدف: وراثت بیش از 20000 ژن، معرف هر یک از ما به عنوان یک انسان می باشد. آرایش عظیمی از فنوتیپ های انسانی و تنوع های ژنتیکی متعددی (پلی مورفیسم ها) با عملکرد ورزشی در سطح نخبگی همراه هستند. پژوهش حاضر به بررسی پلی مورفیسم ژنهای مرتبط با عملکرد جسمانی (ACTN3، PGC-1α ، ACE، CKMM، و PPARγ)  و استعدادیابی ژنتیک ورزشی در جمعیت ایرانی و ورزشکاران نخبه می­پردازد.  مواد و روش­ها: آزمودنی های پژوهش حاضر شامل 100 نفر ورزشکار نخبه ایرانی از رشته های ورزشی المپیکی و مسابقات جهانی و 100 نفر گروه  غیر ورزشکار به عنوان گروه کنترل بودند. ویژگی­های بدنی  آزمودنی­ها شامل شاخص توده بدنی(BMI)، نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) و درصد چربی بدن (%BF)  اندازه گیری شد. DNA ژنومی از بزاق با استفاده از کیت مربوطه استخراج و پس از بررسی کیفیت مطلوب مورد استفاده قرار گرفت. بررسی پلی مورفیسم های مورد نظر به روش RFLP انجام شد. یافته ­ها: روش آمار توصیفی و تعیین اختلاف میانگین بین گروه ها نشان داد درصد چربی (ورزشکار 48/4±78/12 ، غیرورزشکار 84/5±9/17) ،WHR (ورزشکار 5/0±83/0، غیرورزشکار 06/0±80/0) بین دو گروه تفاوت معنی داری دارد. روش کای مربع نشان داد تفاوت معنی داری در فراوانی ژنوتیپ های پنج ژن بین گروه های ورزشکار و غیر ورزشکار وجود ندارد. نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد  وزن، قد، شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به باسن گروه ورزشکار میانگین بیشتری دارد. تشابه فراوانی ژنوتیپ ها بین گروه ورزشکار و غیر ورزشکار با برخی مطالعات انجام شده در حوزه بین المللی به ویژه نژاد قفقازی همسو بود. به طور کلی نتایج حاصل از بررسی فراوانی ژنوتیپ ها نشان می­دهد جامعه ایرانی در هر دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار  به لحاظ اجرای فعالیت­های قدرتی برتری دارند.