غربال‌گری عوامل مؤثر بر جذب‌زیستی اورانیم از محلول‌های آبی با استفاده از باکتری Pseudomonas Putida تثبیت ‌شده در کیتوزان

جداسازی فلزهای سنگین از پساب صنعتی، معضل زیست‌­محیطی جدی به ویژه در کشورهای در حال توسعه است. از میان فناوری­‌های آمایشی متعدد، به نظر می‌­رسد که جذب‌­زیستی گزینه­‌ی مناسبی باشد. ­جاذب­‌های زیستی پایه میکروبی برای حذف فلزهای سنگین از محلول­‌های آبی، مؤثر و کاربردی­‌اند. در مطالعه­‌ی حاضر، توانایی باکتری Pseudomonas putida تثبیت ­شده بر روی کیتوزان برای جذب‌­زیستی اورانیم (VI) از محلول‌­های آبی بررسی شد. غربال­‌گری عوامل مؤثر بر فرایند جذب­‌زیستی به کمک طراحی پلکت- برمن صورت گرفت. نتایج تجربی نشان داد که مقدار جاذب‌­زیستی، غلظت اولیه اورانیم، اندازه­‌ی ذرات جاذب­‌زیستی، درصد وزنی باکتری در جاذب‌­زیستی و pH، به­ ترتیب بیش­ترین تأثیر را بر میزان جذب دارند، در حالی­که دما یک پارامتر غیرمؤثر تشخیص داده شد. بیشینه‌­ی ظرفیت جذب­‌زیستی عملی برای جاذب­‌زیستی حاوی 15% وزنی باکتری و معادلmg/g  536.08 به دست آمد. ایزوترم‌­های جذب­‌زیستی با استفاده از مدل­‌های لانگمویر، فرندلیچ و دابینین- رادوشکویچ تحلیل شد. برای جاذب‌­زیستی، مدل لانگمویر (0.983=R2) بهترین برازش را با داده­‌های تعادلی از خود نشان داد و بیشینه ظرفیت به دست آمده از این مدل برای این جاذب‌­زیستی 588.23 و برای کیتوزان خالص mg/g 454.54 بود. در نتیجه، مطالعه‌­ی حاضر نشان داد که جاذب‌­زیستی تهیه شده می­‌تواند موردی مناسب برای جذب‌­زیستی اورانیم باشد.