عشق و ضد عشق در سریال‌های ایرانی؛ تحلیل نشانه‌شناختی «روابط عاشقانه» و «روابط مبتنی بر فریب» در رسانه ملی

رسانه، بهترین وسیله برای فرهنگ‌سازی در جوامع مدرن است و برنامه‌های تلویزیونی، یکی از وسیع‌ترین گستره‌های مخاطب را در میان رسانه‌های جهان به خود اختصاص داده است. در این میان،سریال‌های تلویزیونی، نقش مهمی در شکل‌گیری و یا تغییر شکل ارزش‌ها و ساختارهای اجتماعی در جامعه بازی می‌کنند. هدف مقاله حاضر، تحلیل نشانه‌شناختی از نحوه بازنمایی الگوهای مدرن روابط دختر و پسر در سریال‌های ایرانی است. بدین منظور با استفاده از روش نشانه‌شناسی، پنج سریال ایرانی پربیننده در سال‌های اخیر (1390 ـ 1385) بررسی شد. یافته‌ها نشان می‌دهند که در این سریال‌ها با دو گونه از بازنمایی روابط مدرن در مناسبت‌های دختر و پسر (روابط عاشقانه و روابط ضدعاشقانه) رو‌به‌رو می‌شویم؛ در سال‌های اخیر، رسانه به تدریج از بازنمایی روابط عاشقانه به سمت بازنمایی روابط ضدعاشقانه تغییر وضعیت داده است؛ شکلی از رابطه که در آن همیشه با عنصری از فریب یکی علیه دیگری همراه است.