ضربان های گفت وگویی در نمایشنامه" مخبأ رقم13 "محمود تیمور (با رویکرد نظریه ی زبان بنیاد پل کاستانیو)

مقاله حاضر در چارچوب نظریه پل کاستانیو، به تبیین نقش زبان و قابلیت های متعدد آن در آفرینش عناصر ساختاری نمایش نامه ی" مخبأ رقم 13" محمود تیمور می پردازد. هدف از انجام این مقاله بررسی انواع گوناگون ضربان های گفت وگویی و کارکردهای متنوع آن در نمایش نامه یاد شده است. نتایج مقاله بیانگر آن است که ضربان های گفت و گویی به عنوان بنیادی ترین واحدهای قابل تشخیص کنش های فکری و زبانی بخش عمده ای از متن نمایشنامه را تشکیل داده، امکان ظهورگسست و تغییرات آنی را در معنی ایجاد می نمایند. علاوه بر این، پژوهش حاضر نشان می دهد، در گفتمان این اثر به دلالت های زبانی و فرا زبانی توجه عمده ای شده و نویسنده ضربان های گفت وگویی را در سطوح گسترده ای به کار برده است. ترجیع بند پردازی پربسامد ترین تکنیک گفتاری می باشد و از حذف، مکث و قطع که از دیگر تمهیدات زبانی هستند به عنوان عاملی برای شخصیت پردازی ، فضاسازی، گره افکنی و کشمکش استفاده شده است.