شیوع انسداد مجرای نازولاکریمال و عوامل خطرساز آن در نوزادان نارس

هدف: تعیین شیوع انسداد مجرای نازولاکریمال (NLDO) در نوزادان نارس و ارتباط آن با سن بارداری، جنس، سابقه خانوادگی و سن کودک. روش پژوهش: این مطالعه بر روی نوزادان نارسی که جهت ارزیابی رتینوپاتی نوزادان نارس (ROP)، طی سال‌های 82-1381 به بیمارستان فارابی ارجاع شدند؛ انجام گردید. معاینات مجرای نازولاکریمال در ماه سوم و ششم نیز تکرار شدند. یافته‌ها: در مدت گفته‌شده، 60 نوزاد شامل 26 نوزاد مذکر و 34 نوزاد مونث با سن بارداری 3/1±2/33 هفته (36-25 هفته) ‌و سن زمان معاینه 9/0±8/3 ماه (6-5/1 ماه) بررسی شدند. در 13 نوزاد (7/21 درصد) شواهد NLDO دیده شد که در 9 مورد یک‌طرفه و در 4 مورد دوطرفه بود. به عبارت دیگر، از 120 مجرای بررسی‌شده، 17 مجرا مسدود بودند که معادل شیوع 1/14 درصد است. ارتباطی بین NLDO با جنس، سابقه خانوادگی و سن بارداری وجود نداشت. در بررسی‌های مجدد انجام‌شده در فواصل 3 ماهه و 6 ماهه، فراوانی عارضه به ترتیب 2/4 درصد و 7/1 درصد بود که بیانگر میزان بهبودی (resolution rate) معادل 4/58 درصد در 3 ماهه اول، 25 درصد در 3 ماهه دوم و 4/83 درصد در کل دوره 6 ماهه بود. نتیجه‌گیری: در نوزادان نارس، بهبود NLDO در عرض شش ماه اول، بسیار بالا و بالغ بر 80 درصد است. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 12، شماره 3: 366-363.