شناسایی و مقایسه ژن‌ مقاومت متی سیلین mecA در استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از نمونه‌های بالینی پیش و پس از عمل جراحی قلب باز بیمارستان شریعتی تهران و بیمارستان خصوصی دی

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی­سیلین (MRSA) از عوامل اصلی عفونت­های بیمارستانی است  که به‌واسطه وجود ژن mecA به بتالاکتام­ها مقاوم می­باشد. هدف مطالعه حاضر، جداسازی و شناسایی ژن مقاومت به متی­سیلین در باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در بین بیماران پیش و پس از عمل جراحی قلب باز در بیمارستان‌های خصوصی دی و دولتی شریعتی تهران با استفاده از تکنیک PCR بوده است. مواد و روش­ها: پس از جمع­آوری نمونه­ها،‌ آزمون­های مختلف بیوشیمیایی و میکروبی انجام و سپس آزمون­ حساسیت آنتی­بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل CLSI با آنتی‌بیوتیک‌هایی از گروه­های مختلف انجام گردید. جهت شناسایی ژن­ مقاومت از آزمون  PCR و MPCR استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد فراوانی ژن mecA در نمونه­های بالینی 30 % بوده و با مقایسه درصد فراوانی ایزوله­های استافیلوکوکوس اورئوس و  MRSAجداشده در دو بیمارستان دی و شریعتی اختلاف معنی­دار مشاهده گردید. در میان آنتی‌بیوتیک‌ها، مقاومت پیش از انجام عمل جراحی قلب باز نسبت آنتی‌بیوتیک اگزاسیلین 95% و مقاومت آنتی‌بیوتیکی پس از عمل جراحی نسبت به اگزاسیلین 100 %، اریترومایسین و سفتازیدیم 97 % مشاهده شد که بیش از سایر آنتی‌بیوتیک‌های مورد آزمایش بود. نتیجه­گیری: به دلیل اهمیت استافیلوکوکوس اورئوس به‌عنوان مهم‌ترین عامل بیماری‌زای بیمارستانی و با توجه به کاهش معنی­دار جداسازی سویه­های MRSA پس از انجام جراحی قلب باز در بیمارستان خصوصی دی نسبت به بیمارستان شریعتی، می­توان نتیجه گرفت که  احتمالاً شرایط محیطی و رعایت اصول استریلیزاسیون در بیمارستان خصوصی از بیمارستان‌های دولتی به‌مراتب بهتر می­باشد.