شناسایی و سطح‌بندی میزان آسیب‌پذیری راه‌ها و معابر اضطراری اولیه و ثانویۀ شهر کرمان با استفاده از منطق فازی

رویدادهای پیش‌بینی‌نشده هرساله سهم عمده‌‌ای در ایجاد خسارات مالی و جانی در جهان دارند. یکی از ارکان مدیریت بحران در زمان وقوع زلزله، پیش‌گیری و کاهش تلفات ناشی از زلزله است. برای حصول به این اهداف، تسریع در رسیدن گروه‌های امداد و نجات به حادثه دیدگان، اهمیت ویژه‌ای می‌یابد. با توجه به کاهش گنجایش راه‌ها بر اثر خرابی و افزایش خروج از منطقۀ زلزله‌زده، ترافیک سنگینی که بر شبکۀ معابر تحمیل می‌شود، شبکۀ معابر را به عامل تعیین‌کننده در مدیریت بحران تبدیل می‌کند. این مقاله بخشی از زیرساخت‌های شهری کرمان در هنگام بحران، تحت عنوان شبکۀ معابر اضطراری را تحت مطالعه قرار می‌دهد. هدف تحقیق، شناسایی معابری است که در شرایط اضطراری می‌توانند بیشترین کمک را در مدیریت بحران داشته باشند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. داده‌های مورد نیاز به روش میدانی و اسنادی جمع‌آوری شده و با استفاده از نظریات کارشناسان، پارامترهای مؤثر بر آسیب‌پذیری راه‌ها مشخص شد. بر اساس اکستنشن SDM Fuzzy در محیط Arc GIS نقشۀ آسیب‌پذیری راه‌ها و معابر اضطراری اولیه و ثانویۀ شهر کرمان تهیه شد. نتایج به‌دست‌آمده از تحقیق نشان می‌دهد که از بین چهار عامل مؤثر (تراکم جمعیتی، فضای باز و خالی، عرض معابر، تعداد طبقات سازه‌ها(، عامل عرض معابر با وزن نهایی692/0، بیشترین وزن و عامل فضای باز و خالی با وزن نهایی171/0، کمترین وزن را داشته‌اند. به این ترتیب عرض معابر بیشترین تأثیر را در تعیین معابر اضطراری اولیه و ثانویه گذاشته است.