شناسایی و ارزش گذاری عوامل موثر بر تصمیم شهروندان تهرانی جهت ورود به طرح پزشک خانواده؛ با استفاده از آزمایش انتخاب گسسته

با وجود موفقیت‏های نسبی نظام سلامت ایران و ارتقای بسیاری از شاخص‏های بهداشتی طی دو دهة گذشته، نظام سلامت ایران کماکان با مشکلات جدّی مواجه است. یکی از مشکلاتِ مهم‏ بی‏عدالتی در دسترسی به خدمات سلامت است. مطالعات نظری و شواهد عملی گویایِ آن است که اجرای نظام ارجاع و طرح پزشک‏ خانواده یکی از راهکارهای اصلیِ برطرف‌ساختن بی‏عدالتی‏ها در حوزة سلامت و استفادة مناسب از منابع کمیاب در این حوزه است. برای اجرای موفقیت‏ آمیز طرح پزشک خانواده، ضرورت دارد علاوه بر رفع برخی مشکلات شناخته‌شده و ایجاد بستر‏های لازم، با استفاده از روش‏های علمی، مؤلفه‏ های اثرگذار در تصمیم مشارکت‏ کنندگان در این طرح شناسایی شود و سیاست‌گذار حوزة سلامت، به‏ منظور افزایش احتمال توفیق اجرایی‌شدن آن، بستة سیاستی‏ای تدوین کند که با حداکثر انطباق با ترجیحات جامعة هدف تهیه شده باشد. در همین ‏زمینه، مطالعة حاضر به‏ منظور شناسایی ترجیحات شهروندان تهرانی، به ‏عنوان یکی از مشارکت‏کنندگان در طرح، انجام گرفته است. نتایج نشان‌دهندة آن است که مؤلفه‏های ویزیت، رفتار پزشک، نحوة وقت‏گذاری پزشک در معاینات، و دسترسی تلفنی آثار معنی‏داری در متمایل شهروندان برای ورود به طرح پزشک خانواده دارد؛ به طوری که افزایش ویزیت موجب کاهشِ تمایل افراد برای ورود به این طرح می‌شود. به علاوه، رفتار توأم با ‏احترام پزشک، وقت‏گذاری مناسب و نیز امکان دسترسی تلفنی به افزایشِ مطلوبیت شهروندان منجر می‌شود و احتمال مشارکت آن‌ها و ورودشان به طرح را افزایش می‏دهد. تمایل شهروندان به پرداخت برای هر یک از مؤلفه‏های رفتار پزشک، نحوة وقت‏گذاری و دسترسی تلفنی به‌ترتیب 579/9، 947/9 و 750/3 تومان برآورد شده است.