شناسایی عوامل محیطیِ تأثیرگذار در کاهش میزان سرقت از منازل در استان گلستان

زمینه و هدف: سرقت از منزل جزو جرایمی است که به شدت امنیت عمومی را به مخاطره انداخته و به احساس امنیت عمومى، آرامش ذهنى و سلامت افراد آسیب می‌رساند. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی ارزیابی کارشناسان و سارقان نسبت به عوامل محیطیِ تأثیرگذار در کاهش میزان سرقت از منازل در استان گلستان بوده است. روش‌شناسی: روش پژوهش، توصیفی – تحلیلی و شیوه انجام آن پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیة کارشناسان و افراد مطلع و سارقان کنترل شدة منازل در استان گلستان بوده و حجم نمونه پژوهش شامل 43 کارشناس پلیس آگاهی و 361 سارق بوده است. برای شناسایی افراد با اطلاع و سارقان کنترل نشده از روش گلوله برفی و برای شناخت سارقان کنترل شده، از روش تصادفی نظام‌مند استفاده شده است. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه محقق‌ساخته استفاده شد.  هم‌چنین برای تعیین اعتبار پرسش‌نامه از تکنیک اعتبار صوری و برای تعیین میزان پایایی سؤالات از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. برای توصیف داده‌ها از تکنیک‌های موجود در آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل داده از تکنیک‌های موجود در آمار استنباطی (آزمون کای اسکوئر و یومن وایتنی) استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد، متغیرهایی مانند شکل ظاهری ساختمان‌ها، شکل خیابان‌ها و کوچه‌ها، استفاده از فناوری، نوع طراحی محیطی، پلیس محله‌محور، ساختار فضای فرهنگی و اجتماعی محلات، واپایش مستمر نیروی انتظامی در محله، فضای فرهنگی موجود در بین ساکنان و متغیر ایمن‌سازی ساختمان‌ها در وقوع و پیشگیری از سرقت از منازل تأثیرگذار بوده‌اند. نتیجه‌گیری: یکی از مهم‌ترین و زیربنایی‌ترین اقدامات در راستای کاهش میزان سرقت از منازل در شهرها، بازنگری در طراحی محیطی و تدوین برنامه‌ها و سیاست‌هایی جامعه‌نگرانه برای نیل به این مطلوب است.