شبیه‌سازی عددی اختلاط و احتراق در شرایط فوق ‌بحرانی در محفظه مدل

در این پژوهش، به مطالعه عددی اختلاط و احتراق در شرایط فوق بحرانی پرداخته شده است. رفتار سیال در شرایط فوق بحرانی بسیار پیچیده است. در این شرایط، کشش سطحی مایع صفر می‌شود و خواص ترمودینامیکی آن مانند ظرفیت حرارتی و چگالی به‌شدت دچار تغییر می‌شود. بدین منظور دو هندسه RCM01و RCM03انتخاب شده است که به­ترتیب جریان غیرواکنشی فواره فوق بحرانی نیتروژن در فشار حدود 60 بار و جریان واکنشی فوق بحرانی هیدروژن گازی-اکسیژن مایع، که در آن فشار محفظه 60 بار و بالاتر از فشار بحرانی هیدروژن و اکسیژن است، بررسی شده است. در مطالعه پاشش فواره  نیتروژن، و با گسسته­سازی مرتبه دوم معادلات حاکم، مدل‌های مختلف اغتشاشی بررسی شده و مشاهده شده است که مدل  نتایج بهتری درخصوص پیش‌بینی ناحیه لایه برشی، تشکیل گردابه‌های کناری و درنتیجه اختلاط ارائه می‌دهد. پیش‌بینی بهتر مدل  می‌تواند ناشی از تخمین بهتر جمله مربوط به گرانروی آشفتگی در فرض بوزینسک باشد. همچنین، مشاهده شده است که میزان بازشدگی فواره ورودی وابسته به نحوه پیش‌بینی گردابه مجاور دیواره در مدل‌های اغتشاشی مختلف است. هرچقدر میزان گردابه تخمین زده­شده بزرگ‌تر باشد، اختلاط در هسته مرکزی جریان با نرخ کمتری صورت می‌گیرد و نمودارهای مربوط به توزیع چگالی دیرتر یکنواخت خواهد شد. همچنین، در بررسی جریان واکنشی LOX-GH2، مدل‌های اغتشاشی مختلف و همچنین معادله حالت‌های مختلف برای بررسی این شرایط، مطالعه شده است. عملکرد مدل‌های مختلف اغتشاشی در پیش‌بینی شکل شعله و توزیع دما بررسی شده و دیده شده است که مدل  عملکرد بهتری در پیش‌بینی شکل شعله، در شرایطی که از گسسته­سازی مرتبه اول بالادست معادلات استفاده شد، دارد. اثر اعمال شرایط گاز حقیقی با شرایط گاز ایدئال در پیش‌بینی شکل شعله به‌خوبی نمایان می‌سازد که فرض گاز ایدئال در یک احتراق فوق بحرانی خطای زیادی در تخمین شکل و طول شعله به­همراه دارد. همچنین، معادلات مختلف پیشنهادشده برای رفتار گاز حقیقی در هر دو آزمایش بررسی شد که مدل SRKدارای نزدیک‌ترین نتایج به داده‌های تجربی موجود است.