سیستم تزریق هوشمند انسولین در بیماران دیابتی با استفاده از شبکه عصبی و الگوریتم فازی

کنترل دقیق و پایدار متغیرهای حیاتی در افراد بیمار که سیستم کنترل طبیعی آنها به دلیلی با مشکل مواجه شده است، امری ضروری است. یکی از این متغیرهای حیاتی سطح گلوکز خون افراد مبتلا به دیابت است. اما در اینجا مشابه اغلب سیستم‌های کنترل مصنوعی برای کنترل شرایط بدن انسان، پیچیدگی‌ها و عدم قطعیت‌های زیادی وجود دارد که ما را ملزم به استفاده از روش‌های کنترلی پیشرفته می‌نماید. در این مقاله سعی شده است که با انتخاب یک مدل موفق کاربردی و تلفیق روش‌های هوشمند و پایدار، سطح گلوکز به خوبی کنترل شود. به این منظور از یک شبکه عصبی برای شناسایی رفتار سیستم غیرخطی (مدل تغییر گلوکز در اثر ترشح انسولین) و کنترل آن به روش پیشگویی مدل استفاده می‌شود. در این سیستم در هر لحظه شبکه عصبی رفتار فعلی مدل را تخمین می‌زند و سپس با پیش بینی عملکرد آینده آن سیگنال کنترل مورد نظر را ایجاد می‌نماید. البته این کار باید در یک فضای پایدار انجام شود و بنابراین یک الگوریتم فازی برای بهبود عملکرد سیستم کنترل و انجام عمل تنظیم قند خون در یک فضای پایدار ارایه گردیده است.