سونوگرافی ضخامت عضلات شکمی در حالت استراحت و انقباض قبل و بعد از مصرف غذا

سابقه و هدف: التراسوند یک روش غیر تهاجمی برای مشاهده تغییرات ضخامت عضلات شکمی می‌باشد که این تغییر ضخامت به عنوان شاخصی برای فعالیت عضله در نظر گرفته می‌شود. اندازه‌گیری صحیح سونوگرافی وابسته به کنترل تمام منابع احتمالی ایجاد خطا حین اندازه‌گیری‌ها می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح پر بودن معده بر روی ضخامت عضلات شکم در وضعیت استراحت و در حین انقباض طی مانور گود کردن شکم می‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد ۳۰ مرد سالم با دامنه سنی ۱۸ تا ۲۶ سال برای شرکت در این مطالعه داوطلب شدند. ضخامت  ۴ عضله شکمی در هر دو سمت در وضعیت استراحت (در انتهای بازدم) و طی مانور گود کردن شکم قبل و بعد از صرف غذا توسط دستگاه سونوگرافی با پروب خطی ۵/۳ مگاهرتز اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: میانگین ضخامت عضلات راست شکمی مورب خارجی و داخلی و عرضی شکم در سمت راست و چپ در حالت استراحت قبل از صرف غذا به ترتیب ۸/۱۰ و ۷/۱۰، ۲/۶ و ۱/۶، ۶/۸ و ۳/۸، ۱/۴ و ۱/۴ میلی‌متر و بعد از صرف غذا به ترتیب ۳/۱۰ و ۳/۱۰، ۶/۵ و ۵/۵، ۳/۷ و ۳/۷، ۴/۳ و ۶/۳ میلی‌متر بود. میانگین ضخامت عضلات راست شکمی مورب خارجی و داخلی و عرضی شکم در مانور گود کردن شکم قبل از صرف غذا به ترتیب ۱۱ و ۸/۱۰، ۱/۶ و ۳/۶، ۱۰ و ۱۰، ۳/۵ و ۵/۵ میلی‌متر و بعد از صرف غذا به ترتیب ۵/۱۰ و ۶/۱۰، ۷/۵ و ۷/۵، ۸/۸ و ۷/۸، ۴/۴ و ۵/۴ میلی‌متر بود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که بعد از مصرف غذا ضخامت عضلات شکم در هر دو سمت به طور معنی‌داری کاهش یافت، بنابراین مصرف غذا باید در اندازه‌گیری سونوگرافیک ضخامت عضلات شکم مد نظر قرار گیرد