سرنوشت اتحاد اسکاتلند و بریتانیا: هویت ملی و فرایند واگذاری اختیارات به اسکاتلند

ﻣﺴﺌﻠﺔ واگذاری اختیارات از دولت مرکزی به دولت­های محلی، بعد از جنگ جهانی دوم در کشورهای اروپایی، با هدف تقویت مشارکت سیاسی و تداوم همگرایی و اتحاد دولت‏های محلی با دولت مرکزی، بیش از پیش مورد توجه قرارگرفت. سیاست­ واگذاری اختیارت در بریتانیا به سه منطقۀ اسکاتلند، ایرلند شمالی و ویلز با به قدرت رسیدن حزب کارگر در سال 1997 به اجرا درآمد. هدف این مقاله بررسی فرایند واگذاری اختیارات در اسکاتلند و بحث دربارۀ مسائل مرتبطی مانند ملی‏گرایی و هویت ملی در این منطقه است. این مقاله سعی دارد به پرسش‏هایی در زمینۀ تأثیر واگذاری اختیارات و عللی که منتهی به فاصله گرفتن اسکاتلند از دولت مرکزی شده است پاسخ دهد. ضرورت مطالعة وضع موجود، زمانی آشکار می­شود که اسکاتلندی­ها پس از 300 سال اتحاد با بریتانیا، تصمیم گرفتند در سال 2014 برای پایان دادن یا تداوم اتحاد (بر اساس پیمان 1707) در یک همه‏پرسی عمومی شرکت کنند. نتایج این همه‏پرسی آثار مهمی بر سیاست‏های داخلی این کشور و نیز رابطه‏ آن با وست‌مینستر و اتحادیۀ اروپا برجای می‌گذارد.