سازه انگاری: سنتز پوزیتویسم و پست پوزیتویسم یا پلی میان نئورئالیزم و نئولیبرالیزم

نویسنده مقاله سعی دارد با توجه به تعریف سازه انگاری به عنوان یک نظریهتوضیحی در رویکردهای مطالعه سیاست بین الملل، تصویر واقعی تری از الگوهای رفتاریسیاست بین الملل را نشان دهد. علل ظهور سازه انگاری اجتماعی و ریشه های آن درعرصه سیاست بین الملل، تنوع نظریه پردازان سازه انگاری و تأکید آن ها بر نقش انگاره هادرعرصه سیاست بین الملل، تأثیر هنجاری ساختارهای نهادی بنیادی و همچنین ارتباطمیان دگرگونی های هنجاری و هویت و منافع دولت ها از مباحث مورد بحث در این مقالهمی باشد.نویسنده دربخش دیگری از مقاله به ارزیابی و نقدسازه انگاری می پردازد و تلاشسازه انگاران را در کاهش شکاف میان خردگرایی و انعکاس گرایی و برقراری توازن میانپوزیتویسم و پست پوزیتویسم را بررسی می نماید. در آخر نویسنده به این نتیجه می رسدکه سودمندی سازه انگاری به عنوان یک نظریه توضیحی در هاله ا ی از ابهام قرار داشته وبه عنوان یک رویکرد نظری از کاربرد اندکی برخوردار است؛ اما به صورت یک چارچوبنظری مفید می تواند مورد استفاده صاحب نظران روابط بین الملل قرار گیرد.