زیبایی‌شناسی عرفانی هنر در چهرة مرد هنرمند در جوانی اثر جیمز جویس

رمان چهرة مرد هنرمند در جوانی، مراحل رشد روحی هنرمندِ جوان را به تصویر می‌کشد. جویس در این تصویر‌نگاری از پیشینه‌های عرفانی، به ویژه زیبایی‌شناسی ‌عرفانی آکویناس، و نیز از مشرب عارفان بزرگی چون برونو و اگوستین قدیس بهره گرفت، و به زیبایی‌شناسی عرفانی هنررسید. با این پیش‌زمینه، وی در این رمان، چهرة هنرمندی را می‌نگارد که بینش زیبایی‌شناسی هنری او عرفانی است؛ با این بینش به شهود می‌رسد و هنرمندی عارف می‌شود. مقالة حاضر به بررسی این رمان از دیدگاه زیبایی‌شناسی عرفانی می‌پردازد و روند رشد روح هنرمند را تا رسیدن به کمال الهی، که از نظر جویس بالاترین مرتبة رشد روحی و لازمة هنرمند شدن است، باز‌کاوی می‌کند. وی این‌ مراحل ‌را در فرایند رشد روحی هنر‌مند جوان، استیون ددالوس شخصیت اصلی داستان، تا رسیدن به مراتب شهود عرفانی ‌و آفرینندگی هنری نشان می‌دهد. در پایان، مقاله به این نتیجه می‌رسد‌ که نگاه زیبایی‌شناسی این هنرمند با گذار از سه ویژگی «تمامیت»، «هماهنگی»، و «درخشندگی» کامل می‌شود و روح او ‌را در اوج کمال، شهود و تجلی زیبایی به پرواز در می‌آورد و او هنرمندی عارف می‌شود.