روش‌های نگارش مولتی‌فونیک‌ها در نوازندگی ساز ابوا؛ و ارائه‌ی راهکار اصلاحی و کاربردی

از آنجا که بسیاری از آهنگسازان معاصر هنگام نوشتن برای ابوا از مولتی‌فونیک‌‌‌ها استفاده می‌کنند، لازم است روشی برای نت‌نگاری آن‌ها توسعه یابد، تا بتوان پیچیدگی‌های خواست‌های آهنگسازی و نیازهای نوازنده را پاسخ داد. مقاله‌ی حاضر با این هدف تهیه شده تا روش‌های نت‌نگاری مرسوم را برای نوازندگان و آن دسته از آهنگسازانِ به‌خصوص جوان ایرانی که کمتر با دیدگاهی عمل‌گرایانه آشنایند و به‌واقع فقط از طریق کتاب‌ها و بدون ارتباط مستقیم با نوازنده به نگارش مولتی‌فونیک‌ها دست می‌زنند، به چالش‌ گرفته و مشکلات آن‌ها تحلیل شود. در جریان این تحقیق با مطالعه، آنالیز و تطبیق روش‌های مختلف نت‌نگاریِ مولتی‌فونیک‌‌‌ها و با سنجش امکانات شیوه‌های موجود و همچنین با نمونه‌گیری از آن‌ها چنین نتیجه‌گیری می‌شود که هیچ‌گاه آنالیز صوتی مولتی‌فونیک‌ها یکسان نیستند و نمی‌توان انتظار خلق مولتی‌فونیکی با نغمه‌های مشخص را داشت. در نتیجه بهترین شیوه برای نگارش مولتی‌فونیک‌‌‌ها، روش نت‌نگاری انگشت‌گذاری روی خطوط حامل و همچنین درج محتویات نغمه‌های مولتی‌فونیک‌‌‌ها در قسمت پیوست قطعه است. با توجه به اینکه بسیاری از نظام‌های نت‌نگاری مولتی‌فونیک‌ها ابداعی هستند و هنوز کتاب‌های طبقه‌بندی‌شده‌ای در تسهیلِ به‌کارگیریِ آن‌ها برای نوازندگان جوان وجود ندارد، در این مقاله مولتی‌فونیک‌ها و علامت‌هایشان، در چارچوب تکنیک‌های نوازندگی ابوا نیز طبقه‌بندی می‌شوند که این امر به کمک نمودارهای ابداعی و طراحی‌شده توسط نگارنده میسر شده است.