روایی و پایایی آزمون بدون فعالیت ورزشی در برآورد V02max به مأخذ دستگاه گاز آنالایزر در زنان بسکتبالیست.

یکی از مهمترین اجزای آمادگی جسمانی، آمادگی قلبی و تنفسی است که در سلامتی و تندرستی افراد  جامعه، همچنین در بسیاری از فعالیتهای ورزشی اهمیت ویژه ای دارد. بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، تعیین روایی و پایایی برآورد V02max با استفاده از دو روش آزمون بدون فعالیت ورزشی و دستگاه گاز آنالایزر در زنان بسکتبالیست بوده است. بدین منظور 30 نفر از زنان بسکتبالیست شرکت کننده در مسابقات دسته اول باشگاههای شهر تهران که دامنه سنی آنها 16 تا 29 سال بود ، به عنوان نمونه این پژوهش مطالعه شدند. ابتدا مشخصات بدنی آزمودنی ها مانند: میانگین قد53/7  8/167 به سانتی متر، میانگین وزن به کیلوگرم و میانگین سن  سال محاسبه شدند. برای سنجش مستقیم V02max آزمودنی ها از دستگاه گاز آنالایزر و پروتکل بروس استفاده شد. برای سنجش غیر مستقیم V02max آزمودنیها از آزمون بدون فعالیت ورزشی استفاده شد، بدین منظور ابتدا اطلاعات لازم درباره متغیرهای سن، درصد چربی بدن، میزان فعالیت  بدنی (Par) و شاخص توده بدنی (BMI) آزمودنیها جمع آوری شد. درصد چربی بدن با سنجش چربی زیر پوستی دو نقطه سه سر بازویی و ساق پا و قراردادن آنها در معادله اسلاتر، محاسبه شد. شاخص توده بدنی (BMI) نیز با دستگاه تجزیه و تحلیل ترکیب بدنی (in body )سنجیده شد. برای تعیین میزان فعالیت بدنی، از پرسشنامة مربوط به میزان فعالیت بدنی (par) استفاده شد متغیرهای مورد نظر در فرمول آزمون بدون فعالیت ورزشی قرار داده شد و V02max آنها برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روش آماری آلفای کرونباخ نشان داد: -       بین V02max سنجیده شده با آزمون بدون فعالیت ورزشی و دستگاه گاز آنالایزر ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0/00, r=0/76). -       بین V02max حاصل از تکرار آزمون بدون فعالیت ورزشی ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0/00, r=0/96).