ردپای کربن و روش های محاسبه آن با تاکید بر تولید برق از منابع فسیلی و تجدیدپذیر

شواهد بسیاری مبنی بر تغییرات اقلیم نشان می دهد که بشریت میبایست نگران آینده باشد. غلظت دی اکسید کربن در اتمسفر در بالاترین حد خود در ششصد و پنجاه هزار سال گذشته میباشد و به صورت جدی نیز در حال افزایش است. بخش انرژی سهم بسزایی در انتشار گازهای گلخانهای دارد. به گزارش کنوانسیون تغییر اقلیم، رتبه ایران در سال 2017 از نظر تولید گاز دی اکسید کربن هفتم دنیا بوده است. با توجه به این موضوع که سوختهای فسیلی در مرتبه اول تولید انرژی هستند، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر در جهت کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن و همچنین کمی کردن میزان انتشار با استفاده از ابزاری مانند ردپای کربن میتواند به کاهش اثرات تغییر اقلیم کمک کند. با محاسبه ردپای کربن ذخیره شده در صورت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر به جای سوختهای فسیلی و منظورکردن منافع زیست محیطی و در نتیجه هزینه های کمتری که این نوع انرژی به محیط زیست تحمیل میکند میتوان اثرات مفید استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر را به صورت ملموستری نمایش داد. این مقاله مروری بر تاریخچه و روشهای محاسبه ردپای کربن و همچنین بررسی تحقیقات انجام شده در زمینه ی میزان انتشار کربن-دی اکسید در تولید برق از سوخت های فسیلی و انرژیهای تجدیدپذیر میباشد. تحلیل ردپای کربن میتواند به فهم و آگاهی افراد از آثار فعالیت انسانها و سازمانها بر محیط زیست کمک کند و برای کاهش انتشار کربن و تغییرات آب و هوایی کشورها منابع علمی ارائه دهد.