رابطۀ ادراک حسی با تجربۀ استتیکی و زیبایی در استتیک لایب‌نیتس

شرح لایب­نیتس از ادراک حسی برای درک سنت استتیک عقل­گرایانۀ آلمانی در قرن هجدهم بسیار حایز اهمیت است. تأملات او در این باب چارچوبی دکارتی دارد و برای دیدگاه­های او دربارۀ تجربۀ استتیکی بسیار کانونی است. او با توجه به ماهیت واضح ولی مغشوش ادراک حسی، مفهوم کمال و لذت را تبیین می­کند و از همین معبر ره به تعریف زیبایی می­برد. کمال عبارت است از نیرو یا توانایی متحدساختن ویژگی­های کثیر در یک ویژگی؛ لذت، از نظر او، عبارت است از احساس کمال در اشیا؛ زیبایی هم نزد او همانا تعمق یا تأمل بر امری لذت­بخش یا خوشایند، یا کمال شیء است. در این مقاله قصد داریم پس از بررسی اهمیت لایب­نیتس در استتیک آلمان، ماهیت ادراک حسی نزد او، و سپس رابطۀ آن را با تجربۀ استتیکی، کمال، لذت و زیبایی در سپهر استتیک او بکاویم و در اخر هم نقد و نظری بر استتیک او داشته باشیم.