رابطه پذیرش و استفاده از فناوری با یادگیری سیار در دانشجویان حسابداری

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه پذیرش و استفاده از فناوری توسعه‌یافته با یادگیری سیار در دانشجویان حسابداری است. این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آن را دانشجویان حسابداری مقاطع و دانشگاه‌های مختلف کشور است که 141 نفر با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای سنجش متغیرها نیز از پرسشنامه استاندارد فاگان (2019) پس از تائید روایی و پایایی استفاده‌ شد. همچنین، دوره زمانی موردمطالعه، سال تحصیلی 1397-1398 است. برای آزمون فرضیه‌ها نیز از تحلیل معادلات ساختاری و نرم‌افزار Smart PLS، استفاده ‌شد. یافته‌ها نشان داد که بین پذیرش و استفاده از فناوری توسعه‌یافته و یادگیری سیار رابطه مثبت و معنادار (80 درصد) در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد. سایر یافته‌ها نیز نشان داد که بین امید به تلاش و یادگیری سیار (67 درصد)، بین امید به عملکرد و یادگیری سیار (31 درصد)، بین تأثیرهای اجتماعی و یادگیری سیار (21 درصد)، بین انگیزه و یادگیری سیار (19 درصد)، بین انگیزه و امید به تلاش (71 درصد) و بین انگیزه و امید به عملکرد (73 درصد) رابطه مثبت و معناداری در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد. همچنین، اثر معنادار سن و جنس بر یادگیری نیز مشاهده نشد. باوجودآنکه پژوهش‌های آموزش حسابداری تاکنون چندان متمرکز بر پیاده‌سازی یادگیری سیار نبوده‌اند، استفاده از ابزارهای الکترونیکی شخصی از قبیل گوشی‌های هوشمند برای یادگیری روبه گسترش است و متناسب با نیازهای اجتماعی کنونی بوده که این مهم انگیزه دانشجویان و رضایت‌مندی نسبت به محتوای یادگیری را ارتقا می‌بخشد.