رابطه سلامت، تنش و نگرش به شغل و وضعیت مالی افراد در پذیرش مشاغل میانی در میان افراد بازنشسته با توجه به متغیرهای سن و تحصیلات

هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی‌های فردی، متغیرهای روان‌شناختی شغل و متغیرهای مرتبط با برنامه‌ریزی و طرح‌ریزی بازنشستگی مشاغل میانی در همان کار قبلی در بازنشستگان است و تأثیری که هر کدام از این پیشایندها بر تصمیم‌گیری آن‌ها دارد. این پژوهش از نوع طولی بود که در آن 404 نفر از بازنشستگان کارکنان کارخانه‌های صنعتی شهر اصفهان، که پس از بازنشستگی به کارراهه قبلی خود ادامه دادند، با بازنشستگان کامل مقایسه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک (سن و تحصیلات) و سؤال‌های خودگزارش‌دهی از سلامت، وضعیت مالی، فشار شغلی، خشنودی شغلی و تفکّر درباره بازنشستگی بود که در همه این سنجش‌ها ازپرسشنامه وانگ و همکاران (2008) استفاده شد. به‌جز تفکّر درباره بازنشستگی که از مقیاس کوزولوسکی و همکاران (2001) استفاده شد. برای تحلیل یافته‌ها از تحلیل لجستیک چند طبقه‌ای، نسبت شانس (OR)، آزمون مجذور خی برای برازش مدل و برآورد اندازه اثر R2 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد کارکنان در شرف بازنشستگی که جوان‌تر باشند میزان تحصیلات بالاتری داشته باشند، سالم‌تر باشند و وضعیت مالی آن‌ها بهتر باشد هر چند که در ابتدای امر شگفت‌آور به نظر می‌رسد می‌توانند مشاغل میانی در سازمان را به‌دست آورند. که دلیل آن سطح تحصیلی بالاتر آن‌هاست. همچنین افرادی که فشار شغلی کم‌تری را تجربه کرده و از شغل خود پیش از بازنشستگی خشنود باشند و افرادی که کم‌تر به بازنشستگی فکر کرده باشند به احتمال بیش‌تر به مشاغل میانی در کارراهه و تخصص قبلی خود روی می‌آورند. بازنشستگی دوره‌ای مهم در زندگی هر فرد است که اگر به‌درستی برنامه‌ریزی نشود فشار روانی و اقتصادی به همراه دارد.