رابطه دولت و مردم در جوامع اسلامی در اندیشه سیاسی شهید بهشتی

رابطه بین دولت ومردم یکی از مهمترین موضوعاتی است که در میان اندیشمندان به گونه‌های متفاوتی تعریف شده است که در یک تقسیم‌بندی کلی میتوان گفت عده‌ای به دولت قوی نسبت به جامعه و عده‌ای به جامعه قوی نسبت به دولت، و عده‌ای هم به دولت وجامعه قوی اعتقاد دارند. اندیشمندان اسلامی از جمله شهید بهشتی هم در این رابطه به نظریه پردازی پرداخته است. و این پژوهش براساس روش کتابخانه‌ای و اسنادی و روش‌های تفسیری زمینه‌مند به دنبال پاسخ به این سوالات می‌باشد که « در اندیشه شهید بهشتی چه رابطه‌ای بین مردم ودولت وجود دارد؟و این رابطه با کدام گفتمان موجود در جامعه شناسی قابل تطبیق است؟» نتایج بدست آمده بیانگر آن است که در اندیشه شهید بهشتی رابطه مردم و دولت با گفتمان دولت قوی جامعه قوی قابل تطبیق است. اندیشه شهید بهشتی در چهار بعد سیاسی ،اقتصادی ،قضایی، حقوقی مورد بررسی قرار گرفته واندیشه او در رابطه با همبستگی وتعامل بین مردم و دولت در همه زمینه‌ها مورد بررسی قرار گرفته است و رابطه‌ای که بدست آمده است رابطه است دو سویه مبتنی بر اعتماد متقابل که باعث ایجاد دولت و ملت قوی می‌شود.