رابطه بین جهت‌گیری مذهبی درونی و رفتار‌های سلامت جسمی، روانی و معنوی و نقش واسطه‌ای ارزیابی چالش‌برانگیز بودن

 پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی ارزیابی اولیه چالشی موقعیت‌ها در ارتباط بین جهت‌گیری مذهبی درونی و رفتار‌های سلامت روانی، معنوی و جسمانی انجام گرفت. 300 دانش‌آموز دختر دبیرستان‌های شهر تبریز با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. به‌منظور جمع آوری داده‌ها از مقیاس‌های پرسشنامه جهت‌گیری مذهبی، پرسشنامه ویژگی‌ها و رفتار‌های سلامت جسمی، ذهنی و معنوی و مقیاس ارزیابی وقایع زندگی استفاده گردید. مدل نظری با استفاده از روش معادلات ساختاری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مدل از برازش مناسب بر خوردار است. اثر مستقیم جهت‌گیری مذهبی درونی بر سلامت روانی، جسمی و معنوی معنی‌دار نبود اما اثر غیرمستقیم جهت‌گیری مذهبی درونی از طریق ارزیابی اولیه چالش‌برانگیز موقعیت‌ها بر سلامت روانی، معنوی و جسمی معنی‌دار بود