رابطة بین ویژگی های شخصیتی و افکار خودکشی و مقایسة آن در بین جوانان پسر بیکار و شاغل منطقه 2 شهر تهران

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و افکار خودکشی در جوانان پسر بیکار و مقایسه آن با جوانان شاغل است. روش از نوع همبستگی و علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل جوانان بیکار و شاغلی که در منطقه 2 شهر تهران سکونت داشتند که از میان جوانان بیکار تعداد 200 نفر و از بین جوانان شاغل نیز 200 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. پس از همگن کردن گروه ها، شرکت کنندگان به دو پرسشنامه سنجش افکار خودکشی بک (BSSI) و آزمون شخصیت نئو فرم کوتاه (NEO-FFI) پاسخ دادند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری و t مستقل نشان داد، افکار خودکشی با روان نژندی رابطه مستقیم و معنادار و با انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری رابطه معکوس و معنادار دارد (01/0>P) به طوری که این ویژگی ها قادرند 2/12 درصد واریانس اقدام به خودکشی را در جوانان تبیین کنند. هم چنین نتایج آزمون فیشر نشان داد فقط رابطه بین انعطاف پذیری و افکار خودکشی در دو گروه جوانان بیکار و شاغل متفاوت است (05/0P P). به طوری که جوانان شاغل نسبت به جوانان بیکار از روان نژندی کمتر و برعکس ازانعطاف پذیری، برون گرایی، مسئولیت پذیری و سازگاری بیشتری برخوردارند. همچنین افکار اقدام به خودکشی در جوانان شاغل کمتر از جوانان بیکار است (01/0>P).