داستان یک کشف: در جستجوی دارویی برای درمان اعتیاد به مت‌آمفتامین

متیل آمفتامین (که در بازار سیاه به «شیشه» معروف است) ماده‌ای محرک و اعتیادآور است و مغز و سیستم عصبی را به شدت تحریک می‌کند. این ماده بازجذب دوپامین آزادشده در شکاف سیناپسی را مسدود می‌کند و در نتیجه باعث افزایش سطح دوپامین در سیناپس‌های نواحی مختلف مغز می‌شود. مصرف طولانی‌مدت مت‌آمفتامین به پایین آمدن سطح گیرنده‌های دوپامین منجر می‌شود و به ایجاد وابستگی به این ماده، یعنی از دست دادن کنترل و مصرف اجباری آن می‌انجامد. هم‌چنین، مصرف مت‌آمفتامین موجب کاهش انتقال‌دهنده‌های دوپامین می‌شود که با کم شدن سرعت عملکرد، افت حافظه و تمرکز و عملکردهای شناختی همراه است. امروزه پژوهشگران بسیاری در سرتاسر جهان تلاش‌ می‌کنند با تکیه بر دانش سازوکار‌های سلولی دخیل در ایجاد اثرات اعتیادآور مت‌آمفتامین، بتوانند راهی برای کمک به درمان وابستگی به آن بیابند. در ادامه، شرح مختصری از تلاش‌های دانشمندان در یک گروه تحقیقاتی ارائه شده است. دستاورد‌های علمی این گروه افق‌هایی روشن در جهت ساخت داروهای جدید برای درمان وابستگی به مت‌آمفتامین گشوده است.