حذف نیکل و کادمیم از آب‌های آلوده با استفاده از نانوذرات باگاس

     وجود منابع آب سالم و قابل اعتماد، بدون آلاینده­های سمی و خطرناک، یک نیاز اولیه و ضروری برای داشتن یک جامعه سالم و پایدار می­باشد. از جمله منابع آلاینده، فلزات سنگین می­باشند و از آن جهت که قابلیت تفکیک به ترکیبات با درجه سمیت کمتر را ندارند بسیار خطرناک هستند و از طریق تخلیه پساب­های صنعتی، مصرف سوخت، تخلیه فاضلاب­های شهری و غیره به محیط زیست وارد می­شوند. در این تحقیق از جاذب نانومتری باگاس (تفاله نیشکر) برای حذف یون­های نیکل و کادمیم از آب­های آلوده از طریق آزمایش­های ناپیوسته استفاده شد. در ابتدا آزمایش­های pH بر روی محلول­های آبی با غلظت پنج میلی گرم بر لیتر، مقدار جاذب 10 گرم بر لیتر، زمان تماس 12 ساعت و محدوده pH از سه تا هشت برای جاذب مورد مطالعه انجام گرفت. pH بهینه برای جاذب نانوذرات باگاس برای فلزهای نیکل و کادمیم 6 و زمان تعادل برای هر دو فلز 15 دقیقه به دست آمد. آزمایش­های ایزوترم جذب در دمای آزمایشگاه و pH بهینه و زمان تعادل بهینه انجام شد. راندمان جذب برای غلظت­های اولیه­ی 2، 5، 10، 15، 20 میلی گرم برلیتر محلول­های فلزی تعیین گردید. سپس مدل­های ایزوترم لانگمویر، فروندلیچ، ریدلیچ-پترسون و لانگمویر-فروندلیچ بر داده­های تعادلی آزمایش برازش داده شد که در کلیه­ی آزمایش­ها، مدل ریدلیچ پترسون داده­های آزمایش را بهتر توصیف کرد. کرد.