ﺟﻮاﻣﻌﻲ در ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋی اﺟﺘﻤﺎع ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﭘﺪﻳﺪه معنویتهای ﺟﺪﻳﺪ در اﻳﺮان )از ﺧﻼل ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردی دو ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﺟﻤﻌﻬﺎی ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ـ روان ﺷﻨﺎﺳﻲ(

ﻃﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎی اﺧﻴﺮ، ﺟﻤﻌﻬﺎ ﻳﺎ ﻛﻼﺳﻬﺎﻳﻲ در ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان و دﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﺷﻴﻮه آﻣﻮزش داده ﻣﻲ«ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻬﺘﺮ زﻳﺴﺘﻦ» ﻫﺎی ﻧﻮﻳﻨﻲ ﺑﺮای  ﺷﻮد .در اﻳﻦ ﺟﻤﻌﻬﺎ ﻛﻪ اﺳﺎس ﺷﺎن ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ  دﻳﺪﮔﺎﻫﻬﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ از ﺟﻤﻠﻪ روان ﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻋﺮﻓﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ، اﻓﺮاد ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺿﻤﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ  ﻧﻮﻋﻲ اﺣﺴﺎس ﻣﻌﻨﻮی و روﺣﺎﻧﻲ، ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ راﻫﻬﺎی ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ، ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ، ﻛﻤﺎل را ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آراﻣﺶ روﺣﻲ درﻳﺎﺑﻨﺪ .در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻼش ﺷﺪه ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻳﻚ ﭘﮋوﻫﺶ ﻛﻴﻔﻲﻛﻪ در آن دو ﻛﻼس از اﻳﻦ دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻬﺎ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ، ﻧﻮع ﺳﺎزﻣﺎن دﻫﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ رواﺑﻂ اﻋﻀﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد .ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، اﻳﻦ ﺟﻤﻌﻬﺎ را ﻣﻲ و «ﺑﺴﺘﻪ و رازدار» ﺑﺎ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت «ﺟﻮاﻣﻌﻲ در ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋی اﺟﺘﻤﺎع» ﺗﻮان ﻣﻌﺮﻓﻲ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺣﻀﻮر آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺸﺎﻧﻪ«رﻫﺒﺮی ﻓﺮﻫﻤﻨﺪ»دارای  ﻫﺎﻳﻲ از ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ ﺣﻴﺎت زﻧﺪه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﻻﻳﻪ ﻫﺎی زﻳﺮﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﻠﻤﺪاد ﻛﺮد.