جداسازی لژیونلا پنوموفیلا از نمونه‌های محیطی و سیستم‌های آب لوله‌کشی و بررسی تأثیر ایمنی‌زایی سلول کامل کشته شده آن در موش

چکیده زمینه و هدف: لژیونلا پنوموفیلا، عامل پنومونی در انسان می‌باشد. هدف از این مطالعه جداسازی لژیونلا پنوموفیلا از آبهای راکد، میادین شهری، کولرهای آبی و شیرهای آب لوله کشی و بررسی ایمنی‌زایی سلول کامل کشته شده این باکتری در موش است. روش بررسی: نمونه‌ها ابتدا تغلیظ، سپس روی محیط کشت انتخابی(GVPC) کشت داده شدند. پس از تأیید لژیونلا پنوموفیلا، برای تهیه سلول کامل کشته شده، بیوماس باکتری با استفاده از فرمالین ٥/٠% برای ٢٤ ساعت فیکس شد. چهار گروه موش ماده نوع BALB/c (هر گروه شامل ١٥ موش) انتخاب شد. به دوگروه از موشها سه دوز به میزانCFU ١٠٨×٤ از سلول کامل کشته شده به فواصل دو هفته‌ای به صورت داخل صفاقی و به دو گروه دیگر به عنوان شاهد فقط محلول سالین تزریق شد. پس از دو هفته از آخرین تزریق به یک گروه واکسینه شده و شاهد دوز کشنده لژیونلا پنوموفیلا تزریق شد و٦ هفته پس از آخرین واکسیناسیون چلنج برای دو گروه دیگر نیز انجام شد. یافته‌ها: از ١٢٠ نمونه گرفته شده ٢٥ نمونه آلوده به لژیونلا پنوموفیلا بودند. نتایج چلنج نشان داد که تأثیر ایمنی‌زایی سلول کامل کشته شده دو هفته پس از آخرین واکسیناسیون ٣٣/٩٣% و بعد از شش هفته ٦٦/٨٦% بوده است. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که آبهای راکد دارای بیشترین آلودگی به این باکتری بودند. همچنین سلول کامل کشته شده آن یک کاندید مناسب برای مطالعات بیشتر روی واکسن لژیونلا پنوموفیلا می‌باشد. کلید واژه‌ها: لژیونلا پنوموفیلا، آبهای راکد، سلول کشته شده، ایمنی‌زایی وصول مقاله: 2/3/89 اصلاحیه نهایی: 28/4/89 پذیرش مقاله: 3/5/89