توسعۀ الگوهای پیش‌بینی و ارزشیابی اولسون (1995) با لحاظ‌کردن ریسک ورشکستگی

سود حسابداری و فرض تداوم فعالیت از مبانی طراحی الگوهای پیش­بینی و ارزشیابی اولسون (1995) است. با توجه به توان تأثیرگذاری ریسک ورشکستگی بر این دو عامل، این پژوهش ضمن تعدیل این الگو­ها با لحاظ‌کردن ریسک ورشکستگی، الگو­های اولیه و تعدیل­شده در دو دورۀ تخمین 5 ساله (1382-1387) و 10 ساله (1382-1392) را با استفاده از داده­های ترکیبی 110 شرکت­ پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران ارزیابی مقایسه‌ای کرده است. نتایج پژوهش نشان می­دهد لحاظ‌کردن ریسک ورشکستگی باعث بهبود قدرت الگوهای پیش‌بینی و ارزشیابی اولسون در هر دو دورۀ تخمین 5 و 10 ساله می­شود؛ اما به­سبب رشد بی­رویّۀ قیمت­ها در سال­های 91 و 92 و شکل‌گیری حباب­های قیمتی، ارزش­هایی که هر دو الگوی اولیه و تعدیل­شده در دورۀ تخمین 10 ساله برآورد کرده‌اند به نحو معناداری پایین‌تر از ارزش­های واقعی بازار است.