توازن‌طلبی نرم اروپایی با امریکا در پروندة هسته‌ای ایران

فروپاشی شوروی و پایان یافتن نظام دوقطبی، به تغییر و بازتعریف ماهیت روابط اروپا و امریکا منجر گردید. اگرچه امریکا به تنها ابرقدرت جهان تبدیل شد، اما پیامدهای برچیده شدن نظام دوقطبی و بحران‌های منطقه‌‌ای، امنیت اروپا را تهدید می‌کرد. در این شرایط، موفقیت در هم‌گرایی اقتصادی، اروپاییان را به استقلال نظامی و سیاسی ترغیب کرد. روندی که با بروز برخی اقدامات توازن‌طلبانه با ایالات متحدة امریکا مقارن گردید. این توازن‌طلبی از طرق غیر نظامی و غیر مستقیم بود و بر بسترهای اقتصادی و فرهنگی تأکید داشت؛ بنابراین، به تعبیر برخی «توازن‌طلبی نرم» نام گرفت. در این پژوهش پس از تعریف و ارزیابی نظریة توازن‌طلبی نرم که ریشه در نظریة واقع‌گرای توازن قدرت دارد، به بررسی رفتارهای تقابل‌گرایانة اروپا در برابر امریکا در دوران جنگ سرد و پس از آن پرداخته، سپس با تأکید بر «پروندة هسته‌ای ایران» انگیزه‌ها و ساز و کارهای توازن‌طلبی نرم اروپایی در مقابل امریکا توصیف و تحلیل می‌شود. در این گذار تفاوت رویکرد اروپا نسبت به امریکا در دوران جورج بوش و اوباما مورد توجه قرار می‌گیرد