تعیین فاکتور خروجی پرتوهای الکترونی شتاب‌دهندۀ Varian2100CD جهت درمان بیماران مبتلا به سرطان بیمارستان گلستان اهواز

زمینه و هدف: باریکه­های الکترونی به­دلیل افت سریع دوز به طور وسیعی، برای درمان تومورهای سطحی به‏کار می­روند. دست یابی به یک طرح درمان بهینه در الکترون­تراپی تومورهای کوچک مستلزم استفاده از میدان­های کوچک است. اما نبود تعادل پراکندگی جانبی کامل مانع مهمی در اندازه­گیری فاکتور خروجی است. هدف از این پژوهش به­دست آوردن یک رابطۀ تحلیلی جهت تعیین فاکتور خروجی برای میدان­ها و انرژی­های الکترونی مختلف شتاب­دهندۀ Varian2100CD می­باشد. روش بررسی: از شتابدهنده Varian2100CD و دزیمتر صفحات موازی جاگذاری شده در عمق مرجع هر انرژی در داخل فانتوم آب برای اندازه­گیری دز استفاده شد. با استفاده از اپلیکاتورهای موجود و بلوک ­ای سروبندی قرار داده شده در انتهای اپلیکاتور cm210×10، میدان­های الکترونی 2×2 تا 20×20 ساخته شدند .فاکتور خروجی برای انرژی­های 4، 6، 9، 12 و 15 مگاالکنرون ولت اندازه­گیری شد و معادلات مربوط استخراج شدند. یافته­ها: بهترین توابع توانی برازش­شده بر روی فاکتورهای خروجی اندازه­گیری شده، استخراج شدند. برای پرتوهای الکترونی با انرژی کم (MeV4) و بالا (MeV15)، فاکتور خروجی از رابطۀ 3.143L-2.51+1.031 (R=0.97)- و (2.165L-2.02+1008 (R=0.98- پیروی می­کند. فاکتورهای خروجی در ابتدا با افزایش اندازۀ میدان تا cm2 6 ´ 6 افزایش می­یابند و سپس در حدود cm2 15 ´ 15 به یک حالت اشباع می­رسند. نتیجه­گیری: روابط تحلیلی به­دست آمده می­توانند برای محاسبۀ فاکتورهای خروجی لازم برای تمام اندازۀ میدان­های کاربردی و انرژی­های باریکۀ الکترونی استفاده شوند.