تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش نشانه‌های افسردگی و اضطراب بیماران دیابتی نوع یک

مقدمه: دیابت یک بیماری شایع، بدخیم و پیشرونده است. افراد مبتلا در طی درمان و متعاقب آن اختلالات جسمی و روانی متعددی را تجربه می‌کنند. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علایم افسردگی و اضطراب بیماران دیابتی نوع یک انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون، با دو گروه آزمایش و گروه کنترل در انتظار درمان انجام شد که پس از تکمیل پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) تعداد ٢٠ نفر که دارای ملاک‌های ورود به پژوهش بودند به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (١٠نفر) و گروه کنترل در انتظار درمان (١٠نفر) تقسیم شدند. تعداد ٨ جلسه مداخله پذیرش و تعهد درمانی به صورت انفرادی برای شرکت‌کنندگان در گروه آزمایش ارائه شد و برای گروه کنترل در انتظار درمان در حین تحقیق هیچ‌گونه مداخله درمانی انجام نشد. داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج تحلیل یافته‌ها نشان داد که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش علایم افسردگی و اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در انتظار درمان در سطح 01/0 شد. به‌طوری‌که نمرات شرکت‌کنندگان گروه آزمایش، کاهش معنا‌داری نسبت به گروه کنترل در انتظار درمان داشتند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد پذیرش می‌تواند در کاهش علایم افسردگی و اضطراب بیماران دیابتی نوع یک مؤثر باشد.