تصریح در ترجمة ادبی، حذف ساختاری اختیاری در زبان انگلیسی در ترجمة گونه‌های ادبی فارسی

پژوهش حاضر بر اساس مدل دیکسون (2005) به بررسی تصریح ساختاری اختیاری زبان انگلیسی در ترجمه‌های فارسی- انگلیسی سه گونه‌ی ادبی می‌پردازد. هدف از این پژوهش آزمودن نتایج بدست آمده در پژوهش اولاهان (2001) است که موضوع مورد نظر را در دو پیکره زبانیTEC و BNC مورد بررسیده است. همچنین این پژوهش بر آن است رفتار تصریح ساختاری را در ترجمه‌های انگلیسی سه گونه ادبی بررسی نماید. بررسی موردی بر روی 13 شعر، 4 نمایشنامه، و 8 رمان و داستان کوتاه فارسی به همراه ترجمه‌های انگلیسی آنها انجام گرفت که به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که تصریح در ترجمه‌های فارسی- انگلیسی متون ادبی معاصر نوعی هنجار ترجمه‌ایست و در همه‌ی گونه‌های ادبی، تصریح متمم‌ساز THAT و سپس ضمایر ملکی فراوان‌ترین نوع تصریح ساختاری اختیاری است که با نتایج اولاهان (2001) همخوانی دارد؛ همچنین تصریحin order نیز در ترجمه‌ی داستان و نمایشنامه به کار رفته بود؛ اما، سایر نتایج بدست آمده در این بررسی یافته‌های اولاهان را تایید نمی‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهد تصریح در مقام ابزاری ادبی در ترجمه ادبی به کار بسته می‌شود همچنین تغییرگریزی متون ادبی و ایجاز کلام بویژه در شعر از جمله عوامل موثر در محذوف نگاه داشتن چنین ساختارهایی در برخی گونه‌ها شده است.