ترمیم پارگی‎های شعاعی ریشه پشتی (فرا‎ریشه‎ای) و کندگی‎های ریشه پشتی منیسک خارجی همزمان با آسیب رباط‎های متقاطع (مطالعه 40 بیمار با پیگیری 2 ساله)

پیش‎زمینه: هدف از این مطالعه بررسی نتایج بالینی ترمیم پارگی ‎ های شعاعی ریشه پشتی (فراریشه ‎ ای) و کندگی ‎ های ریشه پشتی منیسک خارجی در همراهی با آسیب رباط ‎ های متقاطع بود. مواد و روش ‎ ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، اطلاعات پرونده بیماران از دی ماه ۱۳۸۵تا دی ماه ۱۳۸۹ در سه مرکز درمانی شهر تهران بررسی گردید. از تعداد ۶۰ بیمار که برای جداشدگی ریشه ‎ای یا پارگی فراریشه ‎ای منیسک خارجی درمان شده بودند، 40 بیمار در میانگین زمانی ۳۲/۴ ماه (۴۸-۲۴ ماه) پیگیری شدند. بیماران با استفاده از معیارهای نمره دهی کمیته بین ‎ المللی زانو ( IKDC )، «لی‌شلم» و «تگنر»؛ و آزمون ‎ های «لاکمن» و «مک‌موری» ارزیابی شدند. یافته‎ها: ۳۴بیمار تحت عمل بازسازی رباط متقاطع جلویی و ۶ بیمار تحت عمل بازسازی رباط‌های متقاطع جلویی و پشتی قرار گرفته بودند و به‌طور همزمان پارگی منیسک ترمیم شده بود. در پیگیری نهایی، براساس آزمون «لاکمن»، در همه بیماران رباط متقاطع کفایت لازم را داشت. هیچ‌یک از بیماران از صدای کلیک شکایت نداشتند. میانگین نمره IKDC برابر ۷۵/۲۵ (۹۲-۵۴)؛ میانگین نمره «لی‌شلم» در ۲۲ بیمار ۹۴/۴ با رتبه عالی؛ و میانگین نمره «تگنر» ۷/۱۵ بود. ۱۴ بیمار که از بازیکنان حرفه ای فوتبال بودند، در زمان پیگیری، در همان سطح قبل از آسیب در لیگ حرفه ‎ای بازی می کردند. نتیجه‎گیری: نتایج ترمیم آسیب ‎ های ریشه ‎ ای و فراریشه ‎ ای منیسک خارجی در بیمارانی که تحت عمل بازسازی رباط‌های متقاطع جلویی و یا پشتی همزمان قرار می ‎ گیرند با نتایج قابل قبول همراه می‌باشد.