تخمین منحنی متوسط در تحلیل دینامیکی افزایشی با استفاده از رتبه بندی زمین لرزه ها در منطقه

تحلیل دینامیکی افزایشی، یک تحلیل لرزه ای مؤلفه ای دقیق، اما با حجم زیاد به منظور تعیین عملکرد سازهها در اثر زمین لرزه های مختلف با شدت های متفاوت است. به منظور تعیین منحنی حاصل از تحلیل دینامیکی افزایشی، لازم است تا سازه تحت اثر تعداد زیادی از زمین لرزه های مختلف قرار گیرد. در این مطالعه به منظور کاهش حجم محاسبات، تعداد محدودی از زمین لرزه ها در مجموعه زمین لرزه ها با استفاده از مدل های مختلف تحلیل پوششی داده ها به صورتی انتخاب می گردد که میانگین منحنی حاصل از تحلیل دینامیکی افزایشی به ازای این تعداد محدود برابر با میانگین منحنی حاصل از تحلیل به ازای مجموعه کل زمین لرزه ها باشد. برای این منظور، مجموعه زمین لرزه های سناریو بر اساس نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی افزایشی بر روی سازه یک درجه آزادی معادل سازه چند درجه آزادی تعیین کارایی شده و سپس رتبه بندی می گردند. بر این اساس، تعداد محدودی از بین مجموعه زمین لرزه ها در تحلیل دینامیکی افزایشی در سازه چند درجه آزادی بکار می رود. روش ارائه شده در این مطالعه، به عنوان نمونه برای دو سازه فولادی چهار و هشت طبقه و یک مجموعه زمین لرزه بیست رکوردی بررسی شده است و تفاوت منحنی متوسط حاصل از تحلیل دینامیکی افزایشی به ازای مجموعه کل زمین لرزه ها و زمین لرزه های انتخابی کمتر از پنج درصد است.