تخمین عمق آبشستگی در پای سازه‌های ساحلی با استفاده از برنامه‌ریزی ژنتیک

     آبشستگی در پای سازه­های ساحلی یکی از عوامل اصلی آسیب یا خرابی این سازه­ها می­باشد. بنابر این، تخمین دقیق عمق بیشینه آبشستگی در پای سازه­های ساحلی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه، از روش روش برنامه­ریزی ژنتیک برای تخمین عمق بیشینه آبشستگی استفاده شده است. برای آموزش و آزمایش مدل­های ایجاد شده به وسیله شبکه عصبی و برنامه­ریزی ژنتیک از 45 مجموعه داده که از مقالات منتشر شده استخراج شده­اند استفاده شده است. برای مقایسه عملکرد مدل­های ایجاد شده و روابط موجود از شاخص­های آماری مانند ضریب همبستگی، جذر میانگین مربعات خطا و ضریب پراکندگی استفاده شده است. نتایج نشان می­دهند که روش برنامه­ریزی ژنتیک مدل­های به مراتب دقیق­تری نسبت به روابط تجربی ارائه می­دهد. علاوه بر این، از آن­جائی که برنامه­ریزی ژنتیک رابطه­ای صریح بین متغیرها ارائه می­کند می­تواند به عنوان یک معیار برای تخمین عمق آبشستگی استفاده شود.